Dlaczego niektóre gry konsolowe mają własny układ graficzny zamiast kosztownych procesorów graficznych

Przegląd konsol 16-bitowych i 32-bitowych w historii gier

Konsole 16-bitowe słyną z wyjątkowych możliwości grafiki 2D, w tym skomplikowanych animacji i bogatej palety kolorów.
Z kolei konsole 32-bitowe zrewolucjonizowały rynek, wprowadzając technologię renderowania 3D, przyćmiewając graficzną doskonałość takich systemów jak Super Nintendo i Sega Genesis.
Innowacje takie jak układ Super FX firmy Nintendo i procesor Virtua firmy Sega podniosły poziom wrażeń z gier, ale przyczyniły się również do wzrostu kosztów produkcji.

Choć dzisiejsi gracze często wyrażają frustrację z powodu kosztów sprzętu, warto przypomnieć sobie czasy, w których ceny te były powiązane z rewolucyjnymi osiągnięciami, co czasem wymagało od konsumentów zakupu dodatkowego sprzętu wraz z grami.

Złota era konsol 16-bitowych: mistrzowie grafiki 2D

Super Metroid na SNES-a z żywą grafiką 2D.

Gdy Super Nintendo Entertainment System (SNES) i Sega Genesis zdominowały rynek, deweloperzy mieli bogate doświadczenie, z którego mogli czerpać, tworząc oszałamiającą grafikę 2D. Ta era była szczytem gier 2D.

Ulepszenia z systemów 8-bitowych na 16-bitowe umożliwiły drastyczne ulepszenia: większe sprite’y, wyrafinowane animacje i szerszy zakres kolorów. Chociaż kolejne konsole, takie jak PlayStation, poprawiły jakość wizualną, unikalny urok tytułów 16-bitowych pozostaje atrakcyjny i aktualny do dziś.

Wejście do świata 32-bitowego — pojawia się grafika 3D

Różne oryginalne konsole PlayStation ilustrujące ewolucję projektu. — Dostępny w Internecie/Shutterstock.com

Zmiana z 16-bitowych na 32-bitowe konsole to monumentalny rozdział w historii gier. Te zaawansowane maszyny nie tylko miały znacznie większą moc, ale także wytyczyły nowy kurs w stronę grafiki 3D.

Podczas gdy gry 2D zachowały status klasycznych, wprowadzenie prawdziwej rozgrywki 3D zmieniło krajobraz, sprawiając, że tradycyjne doświadczenia 2D wydają się przestarzałe. Na przykład SNES wykorzystywał tryb 7 do dostarczania symulowanych efektów 3D — jak w Mario Kart — ale szybko osiągnął granice tego, co było możliwe w renderowaniu 3D.

Uwolnij magię dzięki układowi Super FX firmy Nintendo

Zrzut ekranu misji Starfox, pierwszej prezentującej grafikę opartą na procesorze Super FX.

W innowacyjnym podejściu Nintendo chipy Super FX i Super FX 2 umożliwiły powstanie wyjątkowych tytułów, takich jak StarFox i Doom. Jednak tylko osiem gier skutecznie wykorzystało te chipy. Pomimo ograniczonego zastosowania, możliwości chipa znacznie poprawiły rozgrywkę.

Niemniej jednak przyjęcie tych chipów zwiększających koszty, wpływając na portfele konsumentów pod koniec lat 90., gdy konkurencja ze strony Sony PlayStation i Sega Saturn się zaostrzyła. W porównaniu z grafiką produkowaną przez te nowe systemy, wizualizacje Super FX szybko wydawały się przestarzałe.

Procesor Virtua firmy Sega: Przenoszenie wrażeń z gier arcade do domu

Zrzut ekranu z gry Virtua Racing na konsoli Sega Genesis, ukazujący grafikę arcade. — Tibes80 przez Mobygames

Podobnie jak Nintendo, Sega wprowadziła procesor Virtua w śmiałej próbie ulepszenia wrażeń z gry. Niestety, ten chip został użyty tylko w jednym tytule: Virtua Racing.

Pomimo ograniczonego zastosowania, Virtua Racing stała się legendarnym tytułem, jeszcze bardziej umacniając skok w kierunku bardziej wciągającego doświadczenia gry domowej. Niedawno gra przeżyła odrodzenie dzięki odpowiedniemu portowi na Nintendo Switch, pozwalając nostalgii za grą trwać dla nowych pokoleń.

Rozważania na temat ery sprzętu połączonego z oprogramowaniem

W dzisiejszym świecie gier, uaktualnienie do konsoli o wyższej wydajności zazwyczaj oznacza inwestycję w zupełnie nowy system. Jednak dawniej niektóre gry wymagały zastrzeżonych układów graficznych, co znacznie podnosiło koszty. Wyobraź sobie, że potrzebujesz specjalnego układu przy każdym zakupie gry!

Ta praktyka może wydawać się przestarzała, ale miała sens w tamtym czasie, biorąc pod uwagę znaczną liczbę użytkowników konsol 16-bitowych i niesprawdzoną naturę technologii gier 3D. Te chipy udoskonalające dały początek kilku przełomowym tytułom, które mogłyby nie istnieć bez nich, pokazując innowacyjnego ducha branży gier.

Dodatkowe informacje

1. Jaki wpływ na gry miało przejście z konsol 16-bitowych na 32-bitowe?

Zmiana ta stanowiła znaczący krok naprzód w technologii gier, wprowadzając grafikę 3D, która zmieniła dynamikę rozgrywki, głębię wizualną i zaangażowanie odbiorców, kładąc podwaliny pod nowoczesne doświadczenia w grach.

2. Dlaczego układy ulepszające, takie jak układ Super FX, są niezbędne w niektórych grach?

Układy rozszerzające zapewniały dodatkową moc obliczeniową, umożliwiając tworzenie efektów wizualnych i mechanizmów rozgrywki, których podstawowe konsole nie były w stanie obsłużyć, dzięki czemu możliwe było tworzenie bardziej złożonych i atrakcyjnych wizualnie gier.

3. Jak koszty sprzętu do gier wpłynęły na zachowania konsumentów w latach 90.?

Wysokie koszty sprzętu do gier i układów scalonych sprawiły, że konsumenci byli wybredni przy zakupie gier, gdyż inwestowanie w dodatkowy sprzęt przy każdej grze było niepraktyczne. Wpłynęło to na rozwój gier i strategie marketingowe.

Źródło i obrazy